“ความตั้งใจของผมไม่ได้มีอะไรที่เกี่ยวกับการขายไอศครีมเลย หากใครต้องการจะลิ้มรสชาติไอศครีมแสนอร่อย ลืมไปได้เลย ผมจะกระหน่ำเปิดเพลงแห่งความสุขทั่วท้องถนน และเมื่อเด็ก ๆ เข้ามา ผมก็จะครอบงำจิตใจพวกเขาให้รู้ถึงความน่ากลัวในการถูกปฏิเสธ”
นี่คือคำเปรยที่เขียนไว้บนเว็บไซต์ของคนขายไอศครีมสุดแหวกเจ้าหนึ่ง หลายคนอ่านคำเปรยแล้วคงอุทานว่า อิหยังวะเนี่ย ซึ่งหากใครอยู่ในเมืองมินนีแอโพลิส รัฐมินนิโซตา คงต้องเคยผ่านตาเป็นแน่ กับรถขายไอศครีมสีดำสนิท ที่จะหลอกล่อเด็ก ๆ ด้วยการติดสติ๊กเกอร์รูปไอศครีมไว้ข้างรถและขับตระเวนไปทั่วเมือง
และหากคุณคิดว่า จะมีเสียงกริ๊ง ๆ หรือเสียงเพลงตือตื๊อตึด ชวนให้ซื้ออย่างที่คุ้นเคยในบ้านเรา คิดผิดซะแล้ว เพราะทันทีที่เด็ก ๆ เดินเข้าไปใกล้ จะได้ยินเสียงเพลงเฮฟวี่เมทัลที่คนขับเปิดกระหน่ำใส่หูอย่างไม่ปราณี ก่อนที่คนขับจะขับรถจากไปดื้อ ๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปล่อยให้พวกเขายืนงงพร้อมกับกำเงินในมือ
รถไอศครีมคันที่ว่านี้มีชื่อว่า Hell General เจ้าของคือคุณ แมตต์ ปีเตอร์สัน (Matt Peterson) ชายผู้ทำให้เด็กร้องไห้มานักต่อนัก เพราะสิ่งที่จะได้กลับไปไม่ใช่ไอศครีม แต่เป็นเพลงเมทัลกับความผิดหวัง
หากถามถึงแรงบันดาลใจจนเกิดเป็นรถไอศครีมคันนี้ ต้องย้อนกลับไปตั้งแต่เขาอายุได้ 10 ขวบ เมื่อเขาได้ยินเสียงรถไอศครีมขับผ่านหน้าบ้าน เขารีบวิ่งจากสระน้ำที่สวนกลับเข้าบ้านเพื่อจะนำเงินออกมาซื้อ แต่ทันทีที่เหลือบออกไปที่ระเบียง ก็เห็นว่ารถไอศครีมกำลังจะออกไปแล้ว เขารีบวิ่งหน้าตั้งถึงกับยอมพังกระจกหน้าต่างจนแตกบาดข้อมือตัวเอง พร้อมกับตะโกนเรียกให้หยุด
แต่ก็เหมือนจะช้าไปเสียแล้ว รถได้ขับจากไปอย่างช้า ๆ ทิ้งไว้ให้เหลือเพียงบาดแผลบนข้อมือ ก่อนจะต้องมาเก็บกวาดเศษกระจกที่ตัวเองทำแตกจนใจเริ่มสงบลง
แต่ก็ยังพลางคิดในใจ “ไอ้คนขายไอติมนี่แx่งระยำจริง ๆ”
ภาพตัดกลับมาปัจจุบัน จากเด็กน้อยผู้ผิดหวังในวันนั้น เติบโตมาเป็นชายหนุ่มผู้มีปมในใจที่ฝังลึกกับคนขายไอศครีม ทำให้เขาผันตัวเองมาเป็นคนขายไอศครีมที่ไม่ได้ขายไอศครีม แต่ขายความผิดหวัง และจะมีความสุขทุกครั้งเมื่อได้เห็นความหวังของเด็ก ๆ ถูกพังทลายมลายสิ้น
ในปี 2009 ปีเตอร์สันเริ่มลงทุนซื้อรถบรรทุกเก่า ๆ คันหนึ่ง นำมาดัดแปลงและขโมยอะไหล่จากที่อื่นมาซ่อม จนสุดท้ายออกมาเป็น Hell General
โดยเพลงที่เขาเลือกเปิดก็มีตั้งแต่เพลงของวง Lamb of God, 1349, Slayer, Dimmu Borgir และอื่น ๆ ซึ่งจะตามหลอกหลอนด้วยเสียงว้ากในดนตรีแนวเฮฟวี่เมทัล ที่แม้แต่เด็กได้ยินก็ยังร้องไห้
และเมื่อใดที่เขาขับเข้าไปในเขตชุมชน และพบเด็ก ๆ กำลังโบกมือเรียกให้จอด เขาก็จะทำลายความหวังนั้นลงด้วยการเปิดเพลงเมทัลกระหน่ำใส่หูเด็กทันที ท่ามกลางความสงสัยว่าตานี่มันทำไปเพื่ออะไร
อย่างในรายของคุณพ่อคนหนึ่ง กำลังจะนำเงินไปให้คนขาย แต่เขากลับขับรถออกไปอย่างช้า ๆ พร้อมกับแสยะยิ้มส่งท้าย ทิ้งให้พ่อเด็กยืนงงว่า นี่มันอะไรวะเนี่ย ทำไมเขาถึงไม่ขายไอศครีมให้ลูกวัย 4 ขวบ
อ่านมาถึงตรงนี้ เชื่อว่าหลายคนคงอยากตื้บกับความกวนโอ๊ยของเขาเต็มทีแล้ว แต่คนที่ได้ใกล้ชิดกับปีเตอร์สันก็เล่าว่า เขาเป็นคนใจดี มีมนุษยสัมพันธ์ และพยายามจะรักษาความเป็นมิตรด้วยการชูนิ้วกลางคืนให้กับคนที่ด่า เพื่อร่ำลาเหล่าผู้ผิดหวังไม่ให้โกรธแค้นที่อดกินไอศครีม (ตรงไหนว่ะ)
ที่มา : consequenceofsound , citypages , metalinjection , hellgeneral , ericalueth
